- stawiać (na czym, na co)
- quyu
Słownik polsko-tatarska. 2009.
Słownik polsko-tatarska. 2009.
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
karta — 1. Biała, czysta karta «o czymś, co jeszcze nie jest określone, o czym dopiero zdecyduje przyszłość»: Teraz rozpoczyna się nowa tysiąclatka, czysta karta. Jakie systemy wymyślicie na te tysiąc lat. Rekl 2000. 2. Ciemna karta «okres załamań,… … Słownik frazeologiczny
krzyżyk — 1. Kłaść, położyć, stawiać, postawić na kimś, na czymś krzyżyk «zrezygnować z kogoś, z czegoś ostatecznie, zwątpić w kogoś, uznać coś za stracone»: Zdążyłam jednak nadmienić, że syn mój na pewno jeszcze nie jest na tyle zepsuty, żeby położyć na… … Słownik frazeologiczny
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
sprawa — 1. Coś (jest) godne, warte lepszej sprawy «coś jest godne, warte lepszego potraktowania»: (...) projekt wart lepszej sprawy, musisz go koniecznie przedstawić na najbliższym zebraniu (...). Roz bezp 1997. 2. Jak sprawy stoją «jaka jest sytuacja,… … Słownik frazeologiczny
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… … Słownik języka polskiego
ogrodzenie — n I 1. rzecz. od ogrodzić. 2. lm D. ogrodzenieeń «to, co ogradza, to, czym coś jest ogrodzone, np. płot, parkan; rzadziej: przestrzeń ogrodzona» Murowane, wysokie ogrodzenie. Ogrodzenie z drutu kolczastego. Dom, zabudowania za ogrodzeniem.… … Słownik języka polskiego